Karar yazarı Oğur: Turan İtil, ABD’de insanlar üzerinde yasaklanan deneylerini Türkiye’de yaptı, kardeşi Muazzez İlmiye Çığ, doktora yapmamasına rağmen sümerolog oldu

T24 Haber Merkezi

Karar yazarı Yıldıray Oğur, geçtiğimiz günlerde 110 yaşında hayatını kaybeden Muazzez İlmiye Çığ’ı ve Turan İtil‘i köşesine taşıdı. Oğur, Dr. Turan İtil’in ABD’de deşifre olduğu ve kullandığı ilaçlar ve teknikler yasaklandığı için yapamadığı deneyleri, 12 Eylül’den sonra gelip Türkiye’de yaptığını kaydetti. Oğur, yaşananların akabinde ismi duyulan Muazzez İlmiye Çığ hakkında ise, ” Laikleri başörtüsü ve laiklik tartışmalarında coşturan kitaplar yazan bir Sümerolog oldu. Üstelik Hititoloji Bölümü’nden mezun olmasına, doktora yapmamasına, çivi yazısı bilmemesine rağmen….” tabirlerini kullandı.

Doktorasını Almanya’da tamamlayan İtil’in ABD’de beşerler üzerine uyuşturucu unsur de içeren deneyler yaparken hükümetin yasaklaması üzerine Türkiye’ye döndüğünü kaydeden Oğur’un köşe yazısının ilgili kısmı şöyle:

“Turan İtil, ilaç deneyleri için 1973’de New York’ta bir de laboratuvar kurmuştu:

‘HZI Vakfı’

Vakıf, ABD’deki psikiyatri alanında sınırlamalar getirilen ilaç araştırmalarını Türkiye’deki kobaylar üzerinde denemeye başladı.

CIA soruşturmasının sonunda 1976’da lider Gerald Ford, ABD’de ‘insan özneleri üzerinde uyuşturucu denemesini’ yasakladı.

Peki, Turan İtil ne yaptı?

ABD’de yaptığı bu büyük mesleği bırakıp, 1980 darbesinden sonra büsbütün Türkiye’ye geldi ve kızkardeşinin başkanlığını yaptığı Gayrettepe’deki HZİ Vakfı’nda araştırmalarını sürdürdü.

Muazzez İlmiye Çığ, 1984’de vakıftaki ilaç deneyleri deşifre olunca Nokta mecmuasının yaptığı haberde ağabeyinin neden Türkiye’ye geldiğini şöyle açıklamıştı:

‘Turan, ‘Ben ne yapabilirim?’ diye düşündü. ‘Bu genç çocuklar nasıl teröre bulaştılar, bunların psikolojisini araştırabilirim’ dedi. Daha sonra Turan buraya geldi. O vakit Kenan Cihan ve Millî Güvenlik Kurulu vardı. Bir vasıtayla konseye gidip, yapmak istediği araştırmayı anlattı. Meğer askerler, 1977’de bu türlü bir araştırmaya başlamışlar.’

Turan İtil Ulusal Güvenlik Kurulu’nda nasıl sunum yaptı?

Askerlerin 1977’de tam da bu deneylerin ABD’de yasaklandığı yıllarda başladığı araştırma neydi, hangi vasıtayla, bütün mesleği Almanya ve ABD’de geçmiş İtil, Ulusal, Güvenlik Konseyi’ne sunum yapabildi, bilinmiyor.

Ama bu sunumun sonunda artık gazetelerde kendisinden ‘terörizm araştırmacısı’ diye bahsedilen İtil, o denli bir güce ulaşmıştı ki hapishanelerde testler ve iğnelerle araştırmalar yapıyor, hapishanelerden mahkumları kobay alarak alıp vakfına getirebiliyordu.

12 Eylül’ün akabinde Erzurum’da hapishanede yatmış olan solcu mahkum İbrahim Aydın da Bellek Müzesi için yapılan kelamlı tarih çalışmasında yaşadıklarını şöyle anlatmıştı:

‘Tabii bu ortada şöyle bir şey de oldu onu atlamaktan geçmeyeyim. Bize bir orta bir bilhassa hücrelere götürüp çıkarırken ağır iğne vurmaya başladılar. Yani ne olduğunu bilmediğimiz biçimde bu türlü 00:51:00bir anda işte 5 enjektörün, 6 enjektörün doldurulup iğne vurulduğu olaylar olmaya başladı. Bütün hücreye giden arkadaşların çabucak hemen hepsine aşağı üst bu uygulamayı yapmaya başladılar. Hücreye giriyorsun 1 hafta sonra çıkıyorsun, girerken atıyorum 10 tane iğne yiyorsun çıkarken bir 10 tane daha iğne yiyorsun. Sonra 1 hafta sonra bir daha gidiyorsun tekrar o iğneyi vuruluyorsun. O denli bir ağır bir iğne vurma şeyi, furyası başladı. Bir yandan da bizi daima hava alanına çıktığımız vakit havalandırmaya çıktığımız vakit bizi kulelerden gözleyen hiç tanımadığımız tipler ortaya çıkmaya başladı. Ve bu uzun vakit sürdü, birkaç ay sürdü bu uygulama. Toplam benim kendime saymıştım. 52 tane iğne vurmuşlardı bana. Sonra rastgele bir tesiri falan olmadı. Rastgele bir şey hissetmedim. Daha sonra bunun ne olduğunu araştırdık, öğrendik. Bu proje Türkiye’de yürüten, siyasi mahkumlar üzerinde bir deney olarak yapan Turan İtil diye bir kişi yapıyor. Bunun art planını biraz daha sonradan bunu öğrendik. Bilhassa Amerikan menşeli işte “Komünizm bir hastalıktır münasebetiyle hastalık pekala tedavi edilebilir” diye başlayan bir proje bu. Münasebetiyle bunu Türkiye’de Turan İtil yürütüyor bu projeyi, hasebiyle siyasi mahkumlar üzerinden komünistleri tedavi etmek için bu türlü bir uygulama aslında yürütülüyor. Bunun birçok cürüm duyurusunu yaptık. Daha sonradan hastanelere götürdüler, incelediler, analizler yaptılar. Rastgele bir şey çıkmadı.’

Mecidiyeköy’deki HZI Vakfı’ndaki deneylerde yalnızca siyasi mahkumlar kobay olarak kullanılmamıştı.

Arkeoloji Müzesi ve Topkapı Sarayı’nın çalışanları üzerinde de ilaç deneyleri yapılmıştı.

Müze çalışanlarını para karşılığı kobay olarak vakfa yönlendiren, eşi evvel Arkeoloji Müzesi, akabinde Topkapı Sarayı’nın müdürü olan ve müzede kütüphaneci olarak çalışan vakfın başkanı Muazzez İlmiye Çığ’dı.”

Deneylerde müze çalışanlarından biri ayağından sakatlanmıştı. Deneylere para için katılan müze çalışanlarına bilgi verilmemişti.

Peki İtil’in vakfı bu deneyleri kim ismine ve hangi parayla yapmıştı?

Bazılarını ilaç şirketleri için. Bir kısmını Türkiye devlet için.

Peki, ABD devleti için?

Bilinmiyor.

Bilinen Turan İtil’in, ismi ABD’de deşifre olduğu ve kullandığı ilaçlar ve sistemler yasaklandığı için yapamadığı deneyleri, 12 Eylül’den sonra gelip Türkiye’de yaptığı.

Hem de birebir etik dışı yolları kullanarak; çaresiz ve isteksiz mahkumlar üzerinde, müdürün eşine hayır diyemeyecek müze çalışanları üzerinde…

1990’da Devsol’un vakfı bombalamasından sonra Turan İtil, tekrar ABD’ye döndü.

Bu deneylerle ismi birinci sefer duyulan kız kardeşi ise kendisine apayrı bir meslek yaptı.

Laikleri başörtüsü ve laiklik tartışmalarında coşturan kitaplar yazan bir Sümerolog oldu.

Üstelik Hititoloji Bölümü’nden mezun olmasına, doktora yapmamasına, çivi yazısı bilmemesine rağmen….

Kutuplaşmaya gereç taşıdığı sürece kimse bu detayları sıkıntı etmedi.

Geçmişini Sümerler Türktür üzere zırvalarla itinayla temizledi, şayet birkaç gazeteci inatla hatırlatmasaydı dünya çapında, Atatürk’ün bize emaneti bir Sümerolog olarak uğurlanacaktı.

Şimdi ise Türkiye hakkında üzerinde düşünmemiz gereken çok defoyu hatırlatarak uğurlanıyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir